Wygrana w kwestii definicji „budynku wolnostojącego”.

Case studies

Wygraną Kancelarii zakończyła się sprawa prowadzona przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Spór dotyczył definicji budynku wolnostojącego, ponieważ brak legalnej definicji powoduje, że rozpatrując konkretne sprawy organy administracji posiłkują się orzecznictwem sądów administracyjnych. Sytuacja taka prowadzi do tego, że w wielu przypadkach organy administracji ograniczają możliwość zabudowy nieruchomości.

W niniejszej sprawie stan faktyczny był następujący. Inwestor na działce objętej zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: mpzp) oprócz budynku jednorodzinnego zamierzał wybudować również budynek gospodarczo-garażowy (dalej: garaż). Zgodnie z zapisami mpzp budynek ten musiał być wolnostojący, jednakże z uwagi na rozmiary budynku jednorodzinnego oraz niezbędną odległość od granicy nieruchomości – konieczne było przyjęcie odległości jedynie 2 cm pomiędzy budynkiem a garażem. Organy administracji obu instancji zgodnie stwierdziły, że tak mała odległość sprawia, że garaż nie może zostać uznany za wolnostojący. Według organów administracji budynek wolnostojący to taki, który można obejść, a także taki, do którego ścian dociera naturalne światło. Kancelaria przygotowała i złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu podnosząc, że wobec braku definicji legalnej należy sięgnąć do definicji w słowniku języka polskiego, a także rozpatrywać każdą sprawę indywidualnie abstrahując od orzeczeń administracyjnych wydanych w innych stanach faktycznych. W przedmiotowej sprawie zachowana została odległość 2 cm od ściany garażu do budynku jednorodzinnego oraz projekt przewidział oddzielne fundamenty dla obu budynków, co świadczyło o odrębności konstrukcyjnej. Co więcej, cytowane przez organy administracji orzecznictwo sądów administracyjnych odnosiło się do innych stanów faktycznych – w których inwestycje naruszały prawa osób trzecich – sąsiadów, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę złożoną przez Kancelarię oraz przedstawioną tam argumentacją i uchylił decyzję organu administracji drugiej instancji wskazując, że organ ten zobowiązany jest wydać decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę zgodnie z wnioskiem inwestora. Wyrok nie jest prawomocny.